Het katholieke Bruno gebouw werd ergens in de tijd omgedoopt tot Buk Buk. Dat zit zo: vroeger zat men vaak op de zolder en vanwege de dwarsbalken moest men bukken om van de ene naar de andere kant te gaan. Zo, na dit nutteloze feitje kan ik weer verder.

Op 20 maart jl ontmoette ik Ester Schotten. Ik presenteerde het Dictee van Heiloo en zij verzorgde het pauzeprogramma. En hoe. Ester speelde met de zaal. Wat een energie! Daar moest ik meer van weten.

Ester werkt al zeven jaar als jongerenwerker. Buk Buk is haar thuisbasis, maar jongerenwerk is ook ambulant (op scholen, op straat en online). Het is fijn om een vaste broedplaats te hebben. Buk Buk is in die zin een laagdrempelige plek waar nieuwe vriendschappen, ideeën en gezamenlijke activiteiten mogen en kunnen groeien.

Ester vertelt: ‘Een tijdje geleden had ik met een paar jongeren boodschappen gedaan voor een lekkere pasta. De jongens, die soms overlast in de buurt veroorzaken, zagen mijn moeheid en zeiden: “Ga lekker chillen, wij fixen deze!”. En gefixt hadden ze het zeker! Een ontplofte keuken, oké, maar een topmaaltijd gekookt voor iedereen die mee wilde eten!’

´Het is belangrijk positief te zijn,´ gaat Ester verder. ´Iedereen kent lastige momenten, de één meer dan de ander. Ik geloof in de mogelijkheid om hier doorheen te bijten, met hulp en steun van anderen, om dan trots achterom te kijken en te denken: dat heb ik maar mooi doorstaan!´

Op haar voet zijn het woord ‘Live’ en een golfje getatoeëerd. ‘Live´ staat voor levenskracht en het golfje symboliseert de beweging van de zee: wat er ook gebeurt, eb en vloed bestaan altijd. Storm en rust horen bij elkaar. 

Geen paniek dus als uw kinderen tijdens het koken uw keuken hebben laten ontploffen. Geniet van de maaltijd en proost op de golvende zee.